| خاک و تغذیه | دمای ایده آل محیط | آبیاری و رطوبت | نور محیط | ||||||||
|
|
|
|
دانستنی های علمی گل آرانتیس:
گیاه آرانتیسآرانتیس (Eranthis hyemalis) یک گونه گلدار در خانواده Ranunculaceae (آلالگان) میباشد که بومی مناطق جنگلی اروپا از جنوب فرانسه تا بلغارستان میباشد. آرانتیس گیاهی بی دوام و بهاره میباشد که دارای گلهای زرد و بسیار زیبا است و برای مربندی، سبد گل و کاشت در باغ سنگی مناسب است. این گیاه در ترکیه، کردستان، ایران و افغانستان نیز میروید. گیاه آرانتیس جایزه انجمن باغبانی انگلستان را از آن خود کرده است.
خصوصیات گیاهشناسی گل آرانتیس:
آرانتیس گیاهی برگریز بوده که بین 10 تا 15 سانتیمتر رشد میکند و گستردگی آن در حدود 10 سانتیمتر است، سرعت رشدی متوسط دارد و بین 2 تا 5 سال زمان نیاز است تا به رشد نهایی خود برسد. آرانتیس دارای ریشه غده ای است و برگهای آن به رنگ سبز براق میباشد.
گلهای آرانتیس، زرد، کوچک و فنجانی شکل میباشند. عرض گلها حدود 2 تا 3 سانتیمتر است. گلهای آرانتیس در اواخر زمستان و اوایل بهار ظاهر میشوند و هر گل با 3 براکت برگ مانند احاطه میشود و دارای 6 کاسبرگ میباشد . گلهای آرانتیس دارای تعداد زیادی پرچم میباشند و برای زنبورهای عسل بسیار جذاب هستند. میوه به صورت فولیکولی است که شامل چند دانه میباشد.
شرایط محیط رشد و نگهداری گل آرانتیس:
خاک: خاک شنی، ماسه ای، لومی، غنی از هوموس و خوب زهکشی شده. آرانتیس در خاک قلیایی - اسیدی و خنثی رشد میکند، ولی در خاک قلیایی رشد بهتری خواهد داشت.
نور: آفتابی - نیمسایه.(آرانتیس نیمسایه را بیشتر ترجیح میدهد.)
آبیاری: به طور متوسط صورت گیرد.(از آبیاری بیش از اندازه جلوگیری شود.)
دما: دمای 8 درجه مناسب است به طور کلی دمای بین -6 تا 9 درجه برای این گیاه مناسب است. آرانتیس در برابر سرما مقاوم است و تا دمای -15 درجه نیز از بین نخواهد رفت.
کود دهی: یک بار در سال صورت گیرد.
آفات و بیماریها گل آرانتیس:
بیماری خاصی این گیاه را تهدید نمیکند فقط مراقب بیماری لکه برگی باشید.
ترکیبات شیمیایی گل آرانتیس:
هشدار: تمام قسمتهای گیاه سمی میباشد و در صورت بلع باعث ناراحتی معده خواهد شد. گزارشی مبنی بر مسمومیت فرد در صورت بلع این گیاه تا کنون مشاهده نشده است.
تکثیر آفات و بیماریها گل آرانتیس:
1- کاشت بذر: بذر های رسیده گیاه را در تابستان بکارید. 2- تقسیم غده های بزرگ: از اوایل تا اواخر پاییز اقدام کنید. پیازها را در عمق 5 سانتیمتری خاک در فضایی باز و به فاصله 8 تا 10 سانتیمتری از یکدیگر بکارید.